27 Kasım 2014 Perşembe

Çöplük


Dün akşam bir belgesel izledim; Waste Land- Çöplük. Film Brezilya’nın en büyük çöp toplama merkezi olan Jardim Gramcho’da geri dönüşüm çöplerini ayıran insanlarla yapılan bir sanatsal projeyi anlatıyordu. Filmde insanlık halleriyle ilgili, sanatla ilgili, sınıflarla ilgili çok şey var hepsiyle ayrı ayrı ilgilendim. Beni en çok ilgilendiren yönleri ise; bir sanatçının işi orda çalışan insanlarla birlikte yapması ve o süreçteki değişim (bu benim tez konum olduğu için ilgilendim) ikincisi ise ne kadar çöp çıkardığımız.

Geçende internetten yemek siparişi verdim, gelen yemek alüminyum bir kaba konmuş, kağıt kapağı var. Üstünde restoranın reklamı olan başka bir karton kapla daha kaplanmış, o da kağıt bir çantaya koyulmuş. Yanında plastik çatal bıçak kürdan vs. İşte bir öğün karın doyurmak için harcananlar. Bu filmi izlemek bana bu bir yıllık süreçte hatta ömür boyu yapmam gereken yeni bir şey daha gösterdi. Az çöp üretmek.

Bunu kendine iş edinenler var, mesela Lauren Singer adında Newyork’ da yaşayan 23 yaşında bir kız, bir buçuk yıldır 0 çöp çıkarmaya çalışarak yaşıyor ve bunun yollarını bloğunda paylaşıyor. Sonuçta 4 ayda bir kavanoz çöp çıkartmış. Bunun ip uçlarını almak istiyorsanız : http://www.trashisfortossers.com/

Şu an 4 ayda bir kavanoz kadar fantastik bir şey yapabileceğimi sanmıyorum fakat bu farkındalık biraz çöp üretimimi azaltır gibi geliyor.


 Buyrun Waste Land


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder