O mercan!

Almamamın ilk aylarında  "ne almadım" başlığıyla haftalık durum bildirimi yapıp, almak isteyip de alamadıklarımı yazıyordum fakat bir süre sonra birşey alma isteğim kalmadığından bunu yapmayı bırakmıştım. Dün şu son beş aydır beni en çok zorlayan almamayı yaşadım. Hem de hiç gerek duymadığım birşey için; mercan.
Kardeşimle iki günlüğüne Ayvalık'a gittik, orada bir tanıdığımızın duvarında küçük bir ağaca benzeyen bir mercanı gördüm ve vuruldum. Hemen hain planlar kurmaya başladım, ben kardeşime yemek ısmarlayacaktım o da bana karşılığında mercan alacaktı, yani böylece ben satın almış olmayacaktım! O gece etraftan gelen " bunun için mi bozacaksın", "seni deşifre ederiz" gibi tehdit ve kınamalar yüzünden bu fikirden vazgeçtim fakat ertesi gün uğradığımız bir dükkanda çok ucuza satıldığını görünce tekrar kıpraşmaya başladım. "Kesin alıcam tutmayın beni" derken kardeşim beni zar zor tuttu. Kendime şaşıryorum, kıyafet kozmetik, kırtasiye hiç birşeyde zorlanmıyorum da böyle saçmasapan şeylerde kendimi zor tutuyorum; sanırım o yüzden evim ıvır zıvır dolu. Kendim için önemli, duyan, okuyan için saçma almama sınavımı da böylece verdim.

İşte o mercan !

Mercan kadar önemli olmasa da başka ihtiyaçlarım da var: cep telefonumun pili bitti sanırım, şarj ediyorum bir saat sonra sıfırlanıyor. Şimdilik bu konuda birşey yapmayı düşünmüyorum, bakalım ne kadar dayanıcam. Bir de Siya adisi yatağıma işemeye kalktı, kendisinin iki yıl önce de birkaç kere gerçekleştirdiği bu eylemin tekrar olması ihtimaline karşı yatağıma koruyucu bir alez almam gerekiyor sanırım. Şimdilik odamın kapısını sürekli kapalı tutuyorum ve bu ihtiyacı 2015 aralık sonrasına erteliyorum.